Mensen in Marokko

Zo, even iets schrijven over de mensen die ik tegenkom en de relatie met hun door vele eeuwen en andere culturen beinvloedde levenswijze.
Een aantal van mijn vrienden waarschuwden mij voor de invloed van de religie die de meeste mensen hier in hun leven hebben geïntegreerd. Net zoals het christelijk geloof kan je een religie op vele verschillende manieren interpreteren en invullen. Ik heb er veel van meegekregen.
Mijn eerste gastgezin (van mijn leeftijd) is religieus, 5 maal per dag bidden zij, voor het bidden wart zij haar gezicht en bedenkt haar haren, ook wannee ze de straat op gaat. Bij mannelijk bezoek mag ik niet langs de kamer lopen, wel de andere kant op( om naar de wc te komen b.v.) hun zoon bidt ook. De de dochters gaan modern, strak gekleed en zonder hoofddoekje over straat, beiden werken. De ene getrouwde dochter heeft een man die ook kookt. Het gezin is critisch op het beleid van de koning. Volgens hem heeft hij zijn voorkeuren. Dit gezin houdt niet van de Hammam, zij wassen zich met emmer en scrubhandschoentje in de badkamer.
Mijn lerares Arabisch is 32 jaar en heeft nog geen man. Zij vindt het geen probleem, haar omgeving wel. Zij beschouwd het bidden als een vorm van meditatie en heeft een prachtige, spirutieele tijd gehad in haar gang naar Mekka. Zij rijdt in een auto, probeert met haar studie economie een baan te vinden. Zij heeft mij veel gesteund in het uitleggen waarom de dingen hier in Marokko gaan zoals ze gaan. Ze is een mooie vrouw en maakt zich graag op, gaat naar de sportschool, buikdansende en een Spa
Het gezin van Assia, waar ik nu woon heeft haar eigen vorm van religie. Vrijdags gaat de helft van de couscous naar een gezin dat minder te besteden heeft. ASsis heeft als jonge meid in Dubai in een hotel gewerkt in een dansschow.
Ze zorgt ervoor dat ze er netjes en mooi uitziet. Bijna elke week gaat ze naar de Hammam en laat daarna haar krullen uit haar haar föhnen. Thuisgekomen stort zij na 12 traptreden puffend op de bank en trekt de kleding uit die haar teveel is. Zij gelooft in eenvoud die op ons toeziet. Zij houdt van het goede leven, eten, shoppen, ( uitverkoopsprijs) en houdt haar kinderen in de gaten hoewel ze ook door de week heel laat thuiskomen en onregelmatig huiswerk maken. Ze doen het goed.

Eten doen we van een gezamenlijk groot bord, met een stukje brood scheppen we het eten in onze mond.
Wat op tafel valt wordt niet meer opgegeten.

Binnen de school wordt ieder geacht zich netjes te kleden. Leraren en kinderen hebben meestal een lichtblauw schort aan. Netjes betekent schouders en knieën bedekt. Er zijn veel verschillende meningen over wat hoort volgens de religie. Dit wordt besproken.
Volgens Yasmine, mijn lerares Arabisch wordt er hard gewerkt en is de organisatie zo goed als mogelijk wanneer het bedrijf of de school door een privé-oerganisatie of de regering wordt aangestuurd. Er zijn vele Assosations die er maar wat van bakken.
Zoals ze de Franse slag, manjana in Spanje, heb ik hier het in godsnaam meegemaakt. Zo mag je vaker terugkomen bij de schoenmaker wanneer je je tas wil laten repareren. Heeeel veel gaat hier nog met de hand. De kwaliteit van fabrieksdingen is te vergelijken met die van China.

De straten worden elke avond of ochtend geveegd met een palmtak. Ik krijg de indruk dat vuilniszakken erg duur zijn. S' avonds zet d zoon het vuil bij het bijelkaargeveegde marktvuil en de volgende dag is het weg.
Toch ziet het er allemaal een beetje verwaarloosd uit, het is gewoon net niet af. Maar ik ben wel blij te zien dat iedereen goed gekleed is, schoenen heeft en de meeste mensen een dak boven hun hoofd hebben. Eten is ook wel aan te komen. Het aantal mensen met diabetes is hoog!
Ziekenhuizen zijn er in twee soorten. Wanneer je niet kunt betalen voor de betere soort ben je afhankelijk van je familie en vrienden of je gaat dood. Er zijn opvallend veel mensen met een beperking. Als ik het zo schat 20%.

Oh ja, wat ik ook vermakelijk vind is hun klederdracht. Ze staan ermee op en gaan ermee naar bed. Alles is voornamelijk van polyester en ze stinken niet!

Voor zover, nu even iets lezen. Om 15.00 stap ik in de bus met een verlegen meisje uit Denemarken die verslaafd is aan Pokémon en een heel slimme Australische jongen met heel veel humor. We gaan naar Chefchauen om naar de watervallen te lopen (5uur) op mijn gympjes en slapen in een hostel, ook nog nooit gedaan. Heb er veel zin in! Tot later liefs Margriet