Reflexie in Rabat
Door: Margriet
Blijf op de hoogte en volg Margriet
18 December 2016 | Marokko, Rabat
Tsja, en dan komen de laatste dagen alleen eraan.
Nog vier ochtenden werken. Afscheid nemen van het gezin, mijn Arabische lerares, het alleen zijn, de kinderen en de school.
Ik word er toch een beetje verdrietig van.
Assia zit in mijn hart. Yasmine ook. Mijn yin en mijn yang kant. Ik ben ze hier allebei tegengekomen. Mezelf ook dus, leuke, warme mensen.
Werken binnen het project was mooi, hartverwarmend en frustrerend; voor de leerkrachten en voor mij.
We misten een goede aansturing en organisatie, renden rond om het hoofd boven water te houden en de kinderen zoveel mogelijk........, ja wàt eigenlijk. Het gemis aan taal en uitgesproken verwachtingen.
Met Assia had ik weinig taal nodig, we spraken vanuit ons (clowns) hart. Met Yasmine besprak ik veel in het Engels en Frans, soms een beetje Arabisch.
Ontmoetingen met andere vrijwilligers uit andere landen waren kort en oppervlakkig.
Projects Abroad? Ook daar mistte ik de communicatie.
Maar ik heb genoten, van het leven, van alleen zijn, van Marokko, de geuren, de kleuren.
Oh, er is zóveel.
Ik heb gedanst, gezongen, gelachen, gehuild. Oh, er is zo veel.
De armoe, de mooie kanten van de Islam, het vallen, het opstaan. Oh, er is ZÓveel!
Nog vier ochtenden werken. Afscheid nemen van het gezin, mijn Arabische lerares, het alleen zijn, de kinderen en de school.
Ik word er toch een beetje verdrietig van.
Assia zit in mijn hart. Yasmine ook. Mijn yin en mijn yang kant. Ik ben ze hier allebei tegengekomen. Mezelf ook dus, leuke, warme mensen.
Werken binnen het project was mooi, hartverwarmend en frustrerend; voor de leerkrachten en voor mij.
We misten een goede aansturing en organisatie, renden rond om het hoofd boven water te houden en de kinderen zoveel mogelijk........, ja wàt eigenlijk. Het gemis aan taal en uitgesproken verwachtingen.
Met Assia had ik weinig taal nodig, we spraken vanuit ons (clowns) hart. Met Yasmine besprak ik veel in het Engels en Frans, soms een beetje Arabisch.
Ontmoetingen met andere vrijwilligers uit andere landen waren kort en oppervlakkig.
Projects Abroad? Ook daar mistte ik de communicatie.
Maar ik heb genoten, van het leven, van alleen zijn, van Marokko, de geuren, de kleuren.
Oh, er is zóveel.
Ik heb gedanst, gezongen, gelachen, gehuild. Oh, er is zo veel.
De armoe, de mooie kanten van de Islam, het vallen, het opstaan. Oh, er is ZÓveel!
-
18 December 2016 - 20:43
Monique:
Die Toon Hermans; hij zou trots zijn!
X
Monique -
18 December 2016 - 21:29
Gerard:
Veel succes en plezier nog de laatste dagen in Marokko!
Gerard -
19 December 2016 - 14:28
Ton:
je zal ze wel gaan missen. Ook je : alleen zijn
Neem je yin en yang maar mee in jezelf !!
Maar in iedergeval veel geleerd en gezien en hopelijk ook de relativiteit van het leven leren kennen.
Geniet maar lekker van samenzijn met Bob.
We kletsen wel weer bij aan de telefoon als je weer in dit kouwe kikkerlandje bent.
hugs
Ton -
23 December 2016 - 23:47
Tijs En Tas:
Zo meid, de eerste alleenstaande verre reis zit er (bijna) op. Petje af hoor!
We kijken er naar uit om je verhalen live te horen.
Elke ervaring maakt je rijker, geniet zo veel je kan.
Groetjes van Tijs en Tas.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
