Tweede werkweek
Door: Margriet
Blijf op de hoogte en volg Margriet
17 Oktober 2016 | Marokko, Rabat
Soufiane had me verteld dat de meeste vrijwilligers een week nodig hadden om te wennen. Hij heeft gelijk!
Vanmorgen om 7 uur wakker en naar m'n werk, ik loop en tram een half uur. Aangekomen vroeg ik om de namen van de kinderen. Ik werd gelijk aan het werk gezet en de kinderen kregen een kaart met hun naam erop voor hun neus. Ik liet hen zeggen: je suis unie file/ nu garçon te je m'apelle ....... zo had ieder het naar het zin. Daarna mochten ze hun naam schrijven op een geplastificeerd stuk papier met een marker die uitgeveegd kan worden om fouten te kunnen verbeteren. Dit had Yasmine, de leerkracht als tip gekregen van een vrijwilliger.
Een van de kinderen heeft een zwakke motoriek. Op Pinterest had ik hier iets op gevonden. Een bord met zand(uit de speelplaats) en met de vinger de eerste letter van zijn naam maken, gelukkig begint zijn naam met een I. Ging hartstikke goed. Andere begeleiders probeerden het ook met anderen, maar maakten een S, beetje moeilijker.
Yasmine is een bevlogen slimme dame. Ze heeft de gemengde groep kinderen; met en zonder speciale aanpak.
Na het werk samen met een Japanse vrijwilligster die ik de weg met tram uitlegde naar huis. In het zonnetje (24 graden) nog even een kop lekkere koffie en naar huis waar Fouzia bloemkool, sla en vlees voor me heeft gemaakt.
Het begint te wennen hier. Het meest last heb ik nog van de veelheid aan geluiden, geuren en het gebrek aan privacy.
Ins'Allah.
Vanmorgen om 7 uur wakker en naar m'n werk, ik loop en tram een half uur. Aangekomen vroeg ik om de namen van de kinderen. Ik werd gelijk aan het werk gezet en de kinderen kregen een kaart met hun naam erop voor hun neus. Ik liet hen zeggen: je suis unie file/ nu garçon te je m'apelle ....... zo had ieder het naar het zin. Daarna mochten ze hun naam schrijven op een geplastificeerd stuk papier met een marker die uitgeveegd kan worden om fouten te kunnen verbeteren. Dit had Yasmine, de leerkracht als tip gekregen van een vrijwilliger.
Een van de kinderen heeft een zwakke motoriek. Op Pinterest had ik hier iets op gevonden. Een bord met zand(uit de speelplaats) en met de vinger de eerste letter van zijn naam maken, gelukkig begint zijn naam met een I. Ging hartstikke goed. Andere begeleiders probeerden het ook met anderen, maar maakten een S, beetje moeilijker.
Yasmine is een bevlogen slimme dame. Ze heeft de gemengde groep kinderen; met en zonder speciale aanpak.
Na het werk samen met een Japanse vrijwilligster die ik de weg met tram uitlegde naar huis. In het zonnetje (24 graden) nog even een kop lekkere koffie en naar huis waar Fouzia bloemkool, sla en vlees voor me heeft gemaakt.
Het begint te wennen hier. Het meest last heb ik nog van de veelheid aan geluiden, geuren en het gebrek aan privacy.
Ins'Allah.
-
18 Oktober 2016 - 16:34
Monique Van Haasteren:
Klinkt allemaal prima, zeg!
Een fijne tijd daar.
Ik was vandaag bij José, heel gezellige herfstdag.
En ook een hele reis... -
18 Oktober 2016 - 19:51
Wout:
Hoi Margriet,
Klikt dat je op je plek zit, en leuk al die ideeen om kinderen te helpen. Die van het plastificeren kend ik nog niet. Die houd ik in de gaten ;)
veel plezier
Wout Kim en Thomas -
19 Oktober 2016 - 15:22
Ellen:
Hey Margriet,
Als ik het zo lees is het je op het lijf geschreven.
Geniet ervan en ik geniet hier van je verhalen.
Liefs Ellen (en Ton ook hoor)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
