Nieuw zicht op Rabat
Door: Margriet
Blijf op de hoogte en volg Margriet
09 November 2016 | Marokko, Rabat
Ik zit in een heel lekker zonnetje (20) op het Terras van Mijn nieuwe Onderkomen. Een Jong, modern gezin.
Assia is 40, haar kinderen 11 en 15. Er slaapt ook een nicht van 18. Vader werkt naast Zijn gewon e Werk in een café waar Joffre geschonken wordt en Komt om 12.00 Thuis. Dit doet hij de helft van de maand erbij.
De kinderen en Moeder zijn gezellig. Mijn buik raakte flink van streek door karnemelk van de boer nu een dagje rust.
Marokko heeft veel gezichten, net als elk ander land, ik zie en beleef er nu vele. Mensen zijn niet trots op hun land, sommigen klagen, anderen doen wat ze kunnen. Dit huis is in ieder geval schoon. De kinderen gaan naar een goede school en krijgen bijles. De Jongen bidt, de anderen niet.
Een Zus van moeder woont in Casablanca haar man heeft een goede baan. Ze hebben een groot huis met zwembad.
Nieuwsgierig als ik ben probeer ik de gang van zaken hier te begrijpen. Ik merk dat dat alleen mogelijk is wanneer ik de hele dag vragen stel. En soms geven ze een vaag antwoord. Zo was er op school opeens een vergadering ingelast, ik wist van niets. De kinderen bleven bij de assistentes en mij. Ik probeerde hen te amuseren met cijferspelletjes en Muziek. Mijn Frans begrepen ze niet helemaal. Het werd natuurlijk een puinhoop. Dit gemeld, ik Ben met een aantal naar het speelplein gegaan.
Na terugkomst stelde de lerares voor om de kinderen naar mijn Yogamuziek te later luisteren, met haar hulp werden ze helemaal Kalm en kon ze verdergaan met het aanleren van cijfers. Fijn om te merken dat mijn ideeen aanslaan.
Marrokanen vertellen dat er hard gewerkt wordt in privébedrijven. Daar is discipline en aansturing dit mist bij openbare bedrijven.
Zo is er binnen de school waar ik werk een programma voor het schoonmaken. Dit gebeurt onder schooltijd. Het programma voor de kinderen wordt dan even stilgelegd en kinderen, leerkracht, assistentes en ik gaan zitten......
Soufiane van Projects Abroad heeft gevraagd of ik van de opvallende kinderen een verslag wil maken als richtlijn voor de komende vrijwilligers. Yoepieie mijn favoriete bezigheid. Maar hier heel zinnig.
Kreeg ik net weer een glas lekkere karnemelk. Záálig. Komt goed
Overigens, er komt weinig reactie op mijn vraag om speelgoed......
Assia is 40, haar kinderen 11 en 15. Er slaapt ook een nicht van 18. Vader werkt naast Zijn gewon e Werk in een café waar Joffre geschonken wordt en Komt om 12.00 Thuis. Dit doet hij de helft van de maand erbij.
De kinderen en Moeder zijn gezellig. Mijn buik raakte flink van streek door karnemelk van de boer nu een dagje rust.
Marokko heeft veel gezichten, net als elk ander land, ik zie en beleef er nu vele. Mensen zijn niet trots op hun land, sommigen klagen, anderen doen wat ze kunnen. Dit huis is in ieder geval schoon. De kinderen gaan naar een goede school en krijgen bijles. De Jongen bidt, de anderen niet.
Een Zus van moeder woont in Casablanca haar man heeft een goede baan. Ze hebben een groot huis met zwembad.
Nieuwsgierig als ik ben probeer ik de gang van zaken hier te begrijpen. Ik merk dat dat alleen mogelijk is wanneer ik de hele dag vragen stel. En soms geven ze een vaag antwoord. Zo was er op school opeens een vergadering ingelast, ik wist van niets. De kinderen bleven bij de assistentes en mij. Ik probeerde hen te amuseren met cijferspelletjes en Muziek. Mijn Frans begrepen ze niet helemaal. Het werd natuurlijk een puinhoop. Dit gemeld, ik Ben met een aantal naar het speelplein gegaan.
Na terugkomst stelde de lerares voor om de kinderen naar mijn Yogamuziek te later luisteren, met haar hulp werden ze helemaal Kalm en kon ze verdergaan met het aanleren van cijfers. Fijn om te merken dat mijn ideeen aanslaan.
Marrokanen vertellen dat er hard gewerkt wordt in privébedrijven. Daar is discipline en aansturing dit mist bij openbare bedrijven.
Zo is er binnen de school waar ik werk een programma voor het schoonmaken. Dit gebeurt onder schooltijd. Het programma voor de kinderen wordt dan even stilgelegd en kinderen, leerkracht, assistentes en ik gaan zitten......
Soufiane van Projects Abroad heeft gevraagd of ik van de opvallende kinderen een verslag wil maken als richtlijn voor de komende vrijwilligers. Yoepieie mijn favoriete bezigheid. Maar hier heel zinnig.
Kreeg ik net weer een glas lekkere karnemelk. Záálig. Komt goed
Overigens, er komt weinig reactie op mijn vraag om speelgoed......
-
09 November 2016 - 14:41
Ellen:
margriet
wat klinkt het allemaal lekker onderzoekend en spelend met je omgeving en met je zelf. Die vragen waar je geen antwoord op krijgt. Vinden ze nou dat je te veel vraagt of vraag je dingen waar je niet over praat. van mijn buurman die 7 jaar in marrakesh heft gewoond hoorde ik dat hij het zo zat was dat er nergens over gepraat mocht worden.
Strekte met de karnemelk
ellen
-
09 November 2016 - 15:22
Monique Van Haasteren:
Spannend, hoor!
Deze reis zul je nooit meer vergeten, da's duidelijk.;-)
Ja, en wat speelgoed betreft: dat hebben wij niet meer.
liefs, uit een herfstig Amsterdam.
X
Mo -
10 November 2016 - 20:55
Marlies:
Ha Margriet.
Eindelijk een berichtje van mij, sorry, niet eerder de tijd genomen om jouw verslagen te lezen.
Wel stoer hoor wat je allemaal doet.
Fijn dat je stappen hebt ondernomen om het allemaal wat rustiger aan te doen, kun je wat bijkomen en ook meer genieten. Lukt het al aardig met het Arabisch?
Fijn dat je jouw ervaringen op school daar goed van pas komen.
Ook fijn dat je bent verhuisd wat ruimer en een leuk jong gezin.
LEuk dat je toch nog op vakantie bent geweest.
Wij zijn vanuit Frankrijk een weekje naar Mallorca geweest, heerlijk even niets.
En we zijn nu druk bezig met onze voorbereiding van onze reis naar Sri Lanka in februari.
De vluchten zijn geboekt.
Succes nog daar en laat je maar lekker verwennen in die luxe hammam
Liefs
Marlies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
